خاطرات از زبان یاران

خاطرات از زبان یاران

امام در نوفل لوشاتو

ما تعدادى از دانشجویان بورسیه انرژى اتمى در آلمان غربى (سابق) بودیم که خبر ورود امام (ره) را به پاریس شنیدیم هنوز رژیم شاه کم و بیش بر اوضاع ایران مسلط بود، لذا ملاقات با امام یک حرکت ضد رژیم تلقى مى‏شد و به همین دلیل پیدا کردن اقامتگاه امام کار مشکلى بود. دانشجویان به چند دسته تقسیم شدند، عده‏اى از روى ماجراجویى و احتمالا فرصت طلبى خود را مشتاق ملاقات نشان مى‏دادند. عده‏اى که امیدى به پیروزى انقلاب نداشتند نگران این بودند که مبادا بعد از زیارت امام به چنگ ماموران ساواک افتاده و به ایران برگردانده شوند. و نهایتا گروه اصلى مى‏ماندند و آن بچه مسلمانان عاشق انقلاب بودند، کسانى که از وطن دور مانده و مایل بودند به صف همرزمانشان در ایران بپیوندند. بنابراین ملاقات با امام ممکن بود آنها را در پیروزى شریک کند. با این انگیزه جستجو را براى یافتن اقامتگاه شروع کردیم و به کمک دانشجویان مسلمان مقیم اروپا آدرسى را بدست آوردیم.

بعنوان گروه اول از آلمان به‏طرف پاریس حرکت کردیم و به سراغ آدرس رفتیم... 

خاطرات (5): تأثیر یک تذکر

تأثیر یک تذکر

            در نجف من یک وقتی سیگار می‌کشیدم و در اواخر حس کردم که برایم مضر است یعنی طوری بود که سرفه زیادی می‌کردم. تنگی نفس و سرگیجه هم داشتم. چون امام در رساله‌شان فرموده‌اند که هرچه مضر باشد استعمال آن جائز نیست، می‌خواستم از ایشان سؤال کنم که آیا این سیگار جزء همان مسئله است یا نه. از حرم که بیرون آمدیم عرض کردم آقا این سیگار کشیدن ضرر دارد؟ امام نفرمودند ضرر دارد یا ندارد بلکه حکایتی را برای من فرمودند که مرحوم میرزای شیرازی پیپ می‌کشید کسی خدمت ایشان رفته ودیده بود که دور تا دور منقلشان را پیپ چیده است آن شخص به مرحوم میرزای شیرازی عرض کرده بود اینها ضرر ندارد؟ آقا فرموده بودند، احتمال ضرر می‌دهی؟ گفته بود بله، فرمود جمع کن. همان شب این کلام امام چنان در من تأثیر کرد که دیگر سیگار نکشیدم و کسالت‌هایی هم که داشتم مرتفع شد.

حجت السلام والمسلمین عبدالعلی قرهی